Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΠΛΑΚΑ

Τελειόφοιτοι του λυκείου 28 άτομα το 1973.
Συνέχισαν τα διάφορα τεχνικά λύκεια 21 άτομα και 2 άτομα με αλληλογραφία.
Τελειόφοιτοι του πανεπιστήμιου 5 άτομα το 1973.
Το χωριό μετρούσε 56 ραδιόφωνα και 7 τηλεοράσεις το 1973.

Το 1944 ήταν 28 οικογένειες .Το 1963 υπήρχαν στο χωριό 52 οικογένειες και το 1978 ήταν 82 οικογένειες.
Το 1978 ήταν στο χωριό 68 σπίτια από τα οποία τα 32 οικοδομήθηκαν μετά το 1963.
Το 1978 το χωριό είχε 51 νέους και νέες που συνέχιζαν σχολές ,ηλικία από 14 έως 28 χρονών.
Το χωριό είχε 15 ατομικές βιβλιοθήκες όλες μετά το 1963.
Μετά το 1960 το χωριό ξεκίνησε να ξοδεύει ένα ποσοστό χρημάτων για έπιπλα ,είδη κουζίνας, βιβλία και εφημερίδες.
Μέχρι το 1978 δεν είχε γίνει καμία παντρειά στο χωριό μας με άλλη θρησκεία.
Μέχρι το 1963 δεν είχε κανένα κορίτσι με μεσαία σχολή.
Το 1978 είχε 19 κορίτσια με μεσαία σχολή.
Το 1963 το ποσοστό των γυναικών σε εκλέγουσες θέσεις ήταν 20% και το 1978 ήταν κοντά στο 40%.
Το 1978 το κάθε σπίτι έπαιρνε εφημερίδα.
Το σπίτι της μόρφωσης εγκαινιάστηκε στης 10 Μαρτίου το 1961. Ιστορική μέρα για το χωριό μας. Οργανώθηκε εθνικό σεμινάριο από όλη την Αλβανία στο οποίο πηρέ μέρος ο Ραμιζ Αλιας ο οποίος ήταν γραμματέας της κεντρικής επιτροπής του κομμουνιστικού κόμματος Αλβανίας. Επειδή δεν είχε αυτοκινητιστικό δρόμο τον έφεραν καβάλα σε άλογο από την Κουλουρίτσα .Κοιμήθηκε ένα βράδυ στο πρώην σπίτι του Σταύρου Γκιζέλη και σήμερα του Θύμιου Σουλιώτη.

Στης 13-12-1944 ιδρύθηκε η οργάνωση της νεολαίας του χωριού μας.
Στης 22-10-1955 ιδρύθηκε ο αγροτικός συνεταιρισμός του χωριού μας ,με πρόεδρο τον Κότσι Σουλιώτη .
Τον Ιανουάριο του 1959 ενώθηκε με άλλα 4 χωριά ,Καινούριο ,Φανάρι, Χάλιο και Γέρμα, με το όνομα του συνεταιρισμού ¨΄ΝΕΑ ΖΩΗ ΄΄.
Στης 1 Ιανουαρίου του 1970 ενώνεται με άλλα 5 χωριά, το Νεοχώρι, Ραχούλα, Αλύκο ,Τρέμουλη και Τσαούσι με το όνομα ¨ΒΟΥΘΡΩΤΟ¨.
Στης 29-10-1969 ήρθε το ηλεκτρικό ρεύμα στο χωριό μας.
Το Σεπτέμβριο του 1969 άνοιξε το επτάχρονο σχολείο.
Στης 17 Απριλίου του 1967 με απόφαση του Κ.Κ.Α. η νεολαία του χωριού διέπραξε την εγκληματική ενέργεια να χαλάσουν την εκκλησία του χωριού μας καίγοντας όλες τις εικόνες. Αυτή θα μείνει η πιο μαύρη μέρα για το χωριό μας. Ήμουν τότε 14 χρονών και δεν θα ξεχάσω ποτέ τα ουρλιαχτά των γιαγιάδων, άρπαζαν από μια εικόνα και την έκρυβαν στον κόρφο τους και έτρεχαν λες και είχαν πάρει το χρυσάφι του κόσμου.
Στης 15-4-1943 εκλέγετε η πρώτη αντιφασιστική επιτροπή αποτελούμενη από 5 άτομα. Τον Κίτσο Παπά, Φιλίππη Σουλιώτη ,Λάμπη Γιωργάκη, Λόλι Γκιζέλη και Τσάβο Πάντο.
Το χωριό απελευθερώθηκε τις πρώτες μέρες του Οκτωβρίου 1944. Η απελευθέρωση βρήκε το χωριό μας με 16 σπίτια και 12 καλύβες με 28 οικογένειες.
Το 1946 πήραν μέρος εθελοντικά για 2 μήνες στη σιδηροδρομική γραμμή Δυρράχιο Πεκίνι, οι έξεις νεολαίοι: Λόλι Σουλιώτη, Αρετή Τόκου, Γαρούφω Θωμά, Γαλλία Μήτση, Δέσπω Νίκο, Μάρω Γκιζέλη, Θωμά Μήτση, Βαγγέλη Πάντο.
Το 1953 άνοιξε το κέντρο υγείας.
Το 1955 άνοιξε μαγαζί μίνι μάρκετ.
Το 1946 το χωριό μας είχε 30 ζευγάρια βόδια.
Το 1954 η γη οργώνετε για πρώτη φορά με τρακτέρ.
Στην ίδρυση του συνεταιρισμού το χωριό ένωσε 430 στρέμματα γης ,60 ζώα δουλειάς και 28 οικογένειες μένοντας έξω 3 οικογένειες. μετά από 2 χρόνια και αυτές οι οικογένειες ενώθηκαν με το συνεταιρισμό.
Τον Απρίλιο του 1959 ιδρύθηκε το λαογραφικό χορευτικό γκρουπ του χωριού το οποίο πολλές φορές ήταν πρώτο σε όλη την επαρχία των αγίων Σαράντα.
Το Μάιο του 1959 το χωριό απέκτησε το πρώτο φορτηγό αυτοκίνητο των 2 τόνων. το λεγόμενο ¨ΓΚΑΖ 59¨ με αριθμό πινακίδων SR 38-41 με οδηγό τον Κόλια Βάσο.
Το 1959 ιδρύθηκε η ποδοσφαιρική ομάδα του χωριού η οποία και αυτή είχε μεγάλοι δράση μέχρι το 1991,ηταν ο φόβος και ο τρόμος για τα γύρω χωριά.
Το 1960 ανοίγει για πρώτη φορά το νηπιαγωγείο, βρεφοκομείο, φούρνος και λαϊκή μένζα .Ξεκίνησε μια ζωντάνια στο χωριό, επιπλωνόταν τα σπίτια, μπαίνει το κρεβάτι, στρώμα, σεντόνι, γίνετε καλή δουλεία για τη χειραφέτηση της γυναίκας .Τερματίζετε η ξυπολυσιά και το ζάλωνα.
Το 1959 το μοναδικό χωριό που είχε σινεμά δικό του σε όλη την Αλβανία.
Στα τέλη του 1991 το χωριό μας είχε 580 κατοίκους και μέσα σε 2 χρόνια φύγαμε οι 500 και μείναμε 80.
ΣΠΥΡΟΣ ΣΟΥΛΙΩΤΗΣ